Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 1 w Nowym Dworze Mazowieckim

Przejście do sekcji:

Przejście do sekcji

Treść strony - Terapeuta SI

  • weech

Zmysł węchu jest układem bardz czułym i wrażliwym. Dzięki układowi węchu bodźce zmysłowe docierają do mózgu najszybciej. 

Wrażliwość na zapachy nie jest cechą stałą i niezmienną. U każdego może być ona inna i każdy może inaczej odbierać ten sam zapach. Wrażliwość zmienia się także u tej samej osoby w zależności od pory dnia, nastroju, stanu zdrowia czy wieku.

Dzieci z nieprawidłowymi modulowaniem informacji węchowych, zwłaszcza te o uogólnionych zaburzeniach rozwojowych, też mogą na niemiłe dla siebie wonie reagować lękiem, płaczem lub agresją, gdy przez inne osoby ten sam zapach jest odbierany jako neutralny, czy wręcz przyjemny. 

Ponad to receptory węchowe wykazują bardzo szybką adaptację.Jeśli bodziec nie jest wyjątkowo silny lub drażniący, układ nerwowy dość szybko przestaje na niego reagować.

Jedna z głównych reguł teorii integracji sensorycznej mówi, że pomiędzy układami zmysłowymi istnieją wzajemne powiązania, dlatego zadziałanie na receptory węchowe może poprawiać funkcjonowanie innych zmysłów. 

Zmysł węchu jest czulszy od zmysłu smaku i dlatego pełni wobec niego funkcję nadrzędną i wspomagającą. Z jednej strony nie tkniemy tego, co brzydko pachnie, z drugiej zaś odpowiednią wonią możemy pobudzić apetyt „niejadków”, lub próbować poszerzyć repertuar żywieniowy dzieci z nadwrażliwością sfery oralnej.

Niedowrażliwość węchowa przejawia się m.in. poprzez:
• obwąchiwanie ludzi, przedmiotów, ubrań, włosów, a nawet części ciała;
• fascynację zapachami np. podczas gotowania.

Nadwrażliwość ujawniać się może poprzez:
• odczuwanie zapachów tam, gdzie inni ich nie czują;
• odczuwanie zapachów nieprzyjemnych tam, gdzie ich nie ma;
• opór przed jedzeniem, opór przed czynnościami fizjologicznymi;
• zatykanie nosa;
• nadwrażliwość na perfumy.

 Biały szum może się manifestować jako m.in.:
• ciągłe dłubanie w nosie;
• wkładanie przedmiotów do nosa;
• dmuchanie w kierunku nosa.

 

Zabawy ze zmysłem węchu:

1. Wąchanie różnych rzeczy, zachęcanie do wąchania: olejki eteryczne (naturalne), produkty spożywcze (owoce, przyprawy), produkty kosmetyczne itp.
2. Określanie preferencji zapachowych dziecka
3. Ustawianie pojemników zapachowych od najbardziej przyjemnego do najbardziej niemiłego samodzielnie przez dziecko lub z pomocą terapeuty.
4. Łączenie zapachów w pary (3 lub 4 skropione zapachami płatki kosmetyczne przemieszane ze sobą).
5. Rozpoznawanie po zapachu i dotyku wcześniej poznanych przypraw  (cynamon, pieprz, czosnek, musztarda, gorczyca, wanilia, goździki, lukrecja, rozmaryn itp.)
6. Kojarzenie bez udziału wzroku zapachów z łazienki/kuchni (mydło, wanilia, płyn do kąpieli, perfumy, kawa, proszek do prania, kakao).
7. Klasyfikowanie zapachów wg. rysunków (co pachnie lasem, kuchnią, łazienką, morzem, łąką).
8. Zabawa masami sensorycznymi/zapachowymi. Masy można wykonać samodzielne w domu, dodać do nich zapachy do ciasta czy olejki eteryczne.
9.Obrazki zapachowe – smarowane klejem a potem posypywane przyprawami.
10. Zapachy określane przez dzieci jako nieprzyjemne – ocet winny, pieprz mielony,musztarda, czosnek, ekstrakt mięty, dziurawiec.
11. Zapachy określane przez dzieci jako przyjemne: wanilia, goździki, cynamon, cytryna, pomarańcza, mięta, olejek różany, olejek lawendowy.
12. Zapachy uspokajające: melisa, lawenda, mandarynka, rumianek, róża, limetka, fiołek, sosna, jabłko, migdał, banan, maślany, gramonowy.
13. Zapachy pobudzające: bazylia, kolendra, cytryna, rozmaryn, eukaliptus, mięta pieprzowa, musztarda, czosnek, czekolada, kawa, naftalina, cebula, vinegret.
14. Zapachy poprawiające koncentrację uwagi: gałka muszkatułowa, bergamotka.

 

Wróć