Treść strony - Terapeuta SI
Smak jest jednym z głównych zmysłów i jak pozostałe rozwija się już w czasie ciąży. Wydaje się mniej ważny od pozostałych ,ale przecież, gdybyśmy nie odczuwali smaku potraw, jak dużo moglibyśmy zjeść? Czy wyczulibyśmy zagrożenie w jedzeniu (np. zepsucie, toksyny), jeśli nie spróbowalibyśmy go? Dlatego warto wiedzieć, jak ćwiczyć zmysł smaku od urodzenia, zwłaszcza gdy występują jego dysfunkcje.
Krótko o rozwoju zmysłu smaku
Kubki smakowe pojawiają się w ósmym tygodniu ciąży i dojrzewają pod koniec pierwszego trymestru. Dziecko po urodzeniu potrafi odróżniać smaki, ale najbardziej lubi słodycz (szczególnie sacharozę). Kwaśne i gorzkie smaki wywołują dość mocne reakcje — marszczenie noska, nadmierne ślinienie, mocne ściągnięcie ust, sapanie. Słoność właściwie nie ma znaczenia dla noworodka. Odbiór tego smaku rozwija się dopiero we wczesnym dzieciństwie. Natomiast reakcje na słone roztwory zmieniają się po ukończeniu drugiego roku życia. Najpóźniej rozwija się reakcja na smak gorzki.
Smak tak jak węch jest zmysłem chemicznym, tzn. że wykrywa w otoczeniu związki chemiczne i przekształca je jako informacje w impulsy elektryczne. Działanie smaku jest niezwykle proste — identyfikuje tylko cztery smaki, chociaż ostatnio podaje się, że pięć:
- słodki
- słony
- kwaśny
- gorzki
- umami (prawdopodobnie smak wrażliwy na aminokwas glutaminę).
Wskazówki dla rodziców, jak ćwiczyć zmysł smaku
- Starajcie się stymulować smak od najmłodszych lat wprowadzając nowe potrawy.
- Dobierając zestaw potraw, bazować należy na tych, które są przez dziecko lubiane.
- Dekorowanie potraw bywa często prowokacją do spróbowania różnych rzeczy.
- Stwórzcie z dzieckiem jego księgę smaków/księgę kucharską, w której udokumentujecie wasze osiągnięcia, rezultaty ćwiczeń.
- Starajcie się odpowiednio dobierać konsystencję i temperaturę pokarmów.
- Bawcie się z dzieckiem w zagadki smakowe.
- Nie zmuszajcie dziecko do jedzenia — może to doprowadzić w krótkim czasie lub późniejszych latach do wyeliminowania z diety dziecka wartościowych produktów.
- Bądźcie cierpliwi, wprowadzając nowe pokarmy.
- Przykład idzie z góry, zwłaszcza od rodziców — sugerowanie dzieciom, że coś jest nie dobre (mówienie o tym przy nich) sprawia, że trudno potem namówić dziecko do spróbowania czegokolwiek.
- Pamiętajcie, prawidłowe nawyki żywieniowe przenoszone są na dalsze etapy życia.
- Nie przekarmiajcie dzieci słodyczami, które mogą powodować różne choroby w przyszłości, nadpobudliwość, utratę koncentracji oraz otyłość.
- Smaki dzieciństwa to jedna z najbardziej kodowanych informacji w naszym mózgu, warto zadbać, aby było ich jak najwięcej.
źródło:
